اين كتاب شامل 205 مثل از قرآن كريم است كه ترجمه‌هاي فارسي و انگليسي نيز از آن ارائه شده است. تمامي اين آيات مصداق‌هايي از امثال و حكم قرآن كريم هستند. در قرآن كريم و كلام رسول خدا (ص) و امير مؤمنان (ع) و ساير ائمه معصومين مثل‌هاي فراواني وجود دارد. نگارنده در اين پژوهش 205 مثل و حكمت از قرآن را گردآورده و سپس اقدام به بيان ترجمه آن به نظم و نثر نموده و در ترجمه منظوم از كتاب قرآن منظوم استفاده گرديده، و بعد از بيان ترجمه اقدام به معادل‌يابي اين امثال و حكم در زبان فارسي و انگليسي كرده است. هدف از اين مقارنهو معادل‌يابي آن است كه غالباً امثال و حكم،‌ مضامين مشترك ميان ملت‌ها است و چه بسا فهم يك مثل يا حكمت از راه معادل آسان‌تر و روشن‌تر از ترجمه آن باشد و خواننده را بهتر به مفهوم مثل يا حكمت موردنظر منتقل نمايد. مقدمه وَتِلْكَ الاَْمْثَالُ نَضْرِبُهَا لِلنَّاسِ لَعَلَّهُمْ يَتَفَكَّرُونَ. (حشر / 21) نماييم ما اين مثلها بيان مگر مردمان پند گيرند از آن وليكن جز افراد صاحب خرد به كار خدا كس نكو ننگرد. يَضْرِبُ اللهُ الاَْمْثَالَ لِلنَّاسِ لَعَلَّهُمْ يَتَذَكَّرُون. (ابراهيم / 25) مثلها چنين مى زند كردگار مگر پند گيرند مردم به كار من اين مثل كه بگفتم تو را نكو مثلى است مثل بسنده بود هوشيار مردان را. «ناصر خسرو» «مثل» از ريشه مُثُول به معناى شبيه بودن چيزى به چيز ديگر است و اين واژه در عربى به معناى ديگرى نظير سخن، حديث، پند، عبرت، صفت و غيره نيز به كار رفته است. و در اصطلاح جمله مختصرى است كه در بردارنده تشبيه با مضمون حكيمانه باشد و به سبب روانى لفظ و روشنى معنى و لطف تركيب، شهرت يافته و همگان آن را بدون تغيير يا اندك تغييرى در محاوره به كار مى برند. امثال و تعبيرات رايج در ميان هر قوم و ملت، يكى از اركان مهم زبان و ادب آن قوم و نمودارى از ذوق و قريحه و صفات روحى و اخلاقى و افكار و تصورات و رسوم و عادات آن ملت است. اغلب امثال در لباس كنايه يا در قالب كلامى موزون و دلنشين بيان شده اند و حاوى انديشه اى عميق و سودمند و يا انتقادى شديد و طنزآميز از رفتار و گفتار آدميان و يا نابسامانى هاى اخلاقى و اجتماعى است. اين سخنان كوتاه و سودمند و دلنشين كه هر كدام از آنها انديشه اى ژرف و لطيف و يا پندى نغز را در بر دارند، به سبب سادگى و روانى و عمق انديشه در طى روزگاران مقبوليت يافته و سرانجام در زبان خاص و عام جارى گشته و نام مثل به خود گرفته اند. استفاده از امثال ساير و رايج به عنوان چاشنى و زيبايى كلام و استحكام بخشيدن به نيروى استدلال در نزد همگان معمول است. در قرآن كريم و كلام رسول خدا(صلى الله عليه وآله)و امير مؤمنان(عليه السلام)و ائمه معصومين(عليهم السلام) مثلهاى فراوانى وجود دارد. نگارنده در اين پژوهش 205 مثل و حكمت از قرآن را گرد آورده و سپس اقدام به بيان ترجمه آن به نثر و نظم نموده و در ترجمه منظوم از كتاب قرآن منظوم استفاده گرديده، و بعد از بيان ترجمه اقدام به معادل يابى اين امثال و حكم در زبان فارسى و انگليسى نموده است. هدف از اين مقارنه و معادل يابى، آن است كه غالباً امثال و حكم، مضامين مشترك ميان ملتها مى باشند و چه بسا فهم يك مثل يا يك حكمت از راه معادل آسانتر و روشنتر از ترجمه آن باشد و خواننده را بهتر به مفهوم مثل يا حكمت مورد نظر منتقل نمايد. «والله المستعان»