بهترين هاي چهار شاعر بزرگ معاصر مجموعه اي از زيباترين و به ياد ماندني ترين شعر هاي نيما يوشيجَ، مهدي اخوان ثالث، سهراب سپهري، و احمد شاملو را فراهم آورده است. علاوه بر اين در اين كتاب سعي شده است كه واژگان ، تركيبات و اصطلاحات دشوار براي عموم خوانده گان معنا شود. .................. گردآورى بهترين هاى چهار شاعر بزرگ معاصر و توضيح كلمات، تركيبات و اصطلاحات دشوار آنها، كم و بيش با انتقاداتى همراه است. مثلاً چرا "آن شعر" در اين مجموعه نيست؟... چرا اين كلمه يا اين تركيب بدين گونه معنا شده است؟ و... براى توضيح و شايد توجيه سؤال اول، بايد عرض شود كه سعى شده است به يادماندنىترين شعرهاى اين شاعران در اين كتاب گنجانده شود. چه بسيار از شعرهاى اين چهار شاعرِ بزرگ بودند كه بسيار خواندنى و شنيدنىاند اما با اين احتمال كه در حوصله همه علاقمندان ادبيات نمىگنجد، با حسرتِ تمام از ذكر آنها خوددارى شده است. در جواب سؤال دوم قابل ذكر است كه در معناكردن كلمات، تركيبات و اصطلاحاتِ دشوارِ اين شعرها، عامترين معنا و مفهوم پانويس شده است. در برخى از موارد، معنايى كه گردآوردنده از كلمه يا تركيبى برداشت كرده است، با آن چيزى كه پانويس كرده است، متفاوت است. در اين مورد هم مثل مورد قبل، سعى بر اين بوده كه عام ترين مفهوم و برداشت پانويس شود و نظرات تماماً شخصى نباشد. خواننده عزيز در نظر داشته باشد كه هدف از پانويس كردن شعرها، شرح شعرها نيست، بلكه فقط به اين منظور است كه شعر مذكور براى خواننده "ساده فهم تر" شود. نكته قابل ذكر ديگر اين است كه در اين كتاب شعرهاى سبك جديد اين بزرگان مورد توجه بوده است. اما در پارهاى از موارد، شعرهاى كلاسيكى ذكر شده است كه اگر در اين مجموعه حضور نداشتند، جالى خالى ايشان احساس مىشد. از اين روى به صورت استثناء در اين مجموعه گنجانده شده اند. در گردآورى اين مجموعه، قرار بر اين بود كه فقط اين چهار شاعر بزرگ ملحوظ شوند، بىشك "فروغ فرخزاد" يكى از پنج ضلعِ ستاره شعر معاصر است. اما آخرين موردى كه درباره اين كتاب قابل ذكر است مربوط به صفحاتى مىباشد كه در آن بندهايى از شعرهاى شاعر صاحب سبك، "احمد شاملو" ذكر شده است. مطمئناً جداكردنِ قسمتى از شعر و ذكر آن كارِ مقبولى نيست اما نگارنده بعد از گزينشِ شعرهاى پرشمارِ احمد شاملو، متوجه شد كه حجم شعرهاى انتخابى از احمد شاملو، برابر با حجم تمام شعرهاى انتخاب شده از سه شاعر بزرگ ديگر شده است و به خاطر اينكه تناسب صفحات و تعداد شعرهاى اين چهار شاعر بزرگ حفظ شود، ناگزير بر اين شد كه تعدادى از شعرهاى احمد شاملو حذف شود. اما حسرتِ نگارنده مبنى بر عدم حضور اين شعرها باعث شد كه تك بندهايى از اين شعرهايــ به ناچارــ حذف شده را ذكر كند. بندهايى كه شبيه شاه بيت بعضى از غزلها، در ذهنِ دوستداران شعر باقى مانده است. جسارتِ نگارنده (در انتخاب بندهايى از شعرهاى احمد شاملو) دقيقاً مصداقِ مثل راه رفتن روى لبه تيغ بود البته اين را مىتوان به كليّت كتاب هم تعميم داد. يعنى گزينشِ شعر ايشان و توضيح كلمات، تركيبات و اصطلاحاتِ دشوار آن.